vrijdag 30 november 2012

Forever wordt Neeltje, deel 2

Klik hier voor deel 1.

Onze motorsailer wordt in Elburg flink onder handen genomen. Zoals al in deel 1 vermeld verandert kleur en naam. Om een eerste indruk te geven hierbij de tekening van de nieuwe kleurindeling en daaronder de oude indeling.

De oude kleur blauw, Mauritius Blue (International 018), leek bij matig licht, zeker in combinatie met de witte band, bijna zwart. Die combinatie deed mij altijd denken aan de oorlogschepen uit de tijd van de (Forever) Vliegende Hollander ....
Daarom nu één tint lichter. Ik heb ook gekozen voor zo weinig mogelijk kleurovergangen. Elke kleurovergang geeft bij onderhoud extra werk. De kleur van de bovenbouw laat ik daarom aanbrengen tot dekhoogte. De witte bies boven de waterlijn blijft, maar met een kleurovergang minder.
De nieuwe kleur van de romp wordt Carinthia Blue (AWL Grip H 5342)
De kleur van de opbouw blijft ongeveer gelijk, Oyster White (AWL Grip H 8139)
Op de volgende afbeelding een vergelijk.

En dan het beeldverslag van vandaag:

Alle afneembare onderdelen zijn verwijderd. Bij de schootrail was dat niet goed mogelijk. De schootrail is bevestigd met bouten. De bijbehorende moeren zijn niet meer bereikbaar. De rail blijft daarom zitten. Om overal bij te kunnen moet het motorluik ook nog weg.
Na het verwijderen van de onderdelen wordt elke roestvorming grondig weggeslepen:

De kaalgeslepen plekken worden eerst met een roestwerende epoxyprimer behandeld. Hiervoor is Amerlock 400 gebruikt. Door de kleur van dit goedje is de opbouw nu een zwart-bonte verschijning:

Ondertussen wordt er bij de buren gewerkt aan het teak uit de kuip. De bankjes krijgen een nieuw teakdek en worden 5 cm hoger. Dat laatste om al zittend beter zicht naar voren te hebben.

Klik hier voor deel 3

vrijdag 23 november 2012

Forever wordt Neeltje, deel 1

Een stalen boot blijf je schilderen. Dat is niet zo erg, als de basis maar goed is. Jaarlijks beschadigingen en enkele roestplekjes bijwerken is goed te doen. Het wordt erger als de lak aan het einde van de levensduur is. Dan zijn grotere oppervlakken aan de beurt, misschien wel de hele boot. Dat is nu het geval bij onze motorsailer. In juni ontdekte ik al verbrokkeling van de lak. Na een zomer op zout water werd nog duidelijker dat we niet aan een grote schilderbeurt ontkwamen. De grote vraag is dan: zelf doen of laten doen. Zelf doen vraagt veel tijd, laten doen is kostbaar. Veel tijd hebben we nog niet. En we hebben ook geen ploeg kennissen klaar staan die wel even een maand lang gaat schilderen. Met zelf doen is de kwaliteit van professioneel schilderwerk ook niet te benaderen. Dus dan toch maar een offerte aangevraagd. Vervolgens vraag je je wel drie keer af waarom je aan een stalen boot begonnen bent ....

Maar na enige bedenk- en gewentijd kwamen we tot de conclusie dat nu investeren jarenlang veel minder werk en veel meer vaarplezier betekent. Uiteindelijk hakten we de knoop door en staat de boot nu binnen bij Klaver in Elburg.


Als er dan toch geschilderd wordt: Dan maar gelijk in de door ons gewenste kleuren. En dan die naam: Forever..... We gaan zeker nog een tijdje door, maar voor altijd? Daar geloven we niet in. En bijgelovig zijn we trouwens ook niet, dus een andere naam moet kunnen. En de naam wordt Neeltje. Lekker oud-Hollands, past wel bij ons "klompje". En er is nog een reden voor, maar die vertel ik hier niet.... Volgende keren meer over de nieuwe kleur en de naamswijziging, maar nu eerst wat plaatjes van vandaag:


Alles moet van het staal af, ramen, rails, lieren, noem maar op.


De boot wordt kaal.


De kuipbanken zijn verwijderd. Deze krijgen bij de firma Loedeman een nieuw teakdek. (De werkplaatsen van Klaver en Loedeman staan in Elburg naast elkaar) Loedeman verzorgt ook de demontage en de montage van ramen en andere onderdelen.


Klik hier voor deel 2.