Zomervakantie 2013 in Nederland

Scheurkalender Loesje vrijdag 19 juli: "Vakantiepret: Gewoon de richting opgaan waar het ijsje heen smelt"

Het ging de leidraad worden in deze zomervakantie. We hadden dit jaar geen zin om de boot vooraf naar de Oostzee te brengen. En in één vakantie die grote afstand twee keer afleggen doen we niet meer. De fijne meivakantie van 2013 gaf de doorslag. Een vaarvakantie in Nederland. Dat was lang geleden. Ik was wel benieuwd hoe ons dat zou bevallen, na jaren van onbekende kusten.
Ons uitgangspunt: geen lange motortochten maar zeilen. Het weer liet zich van een uitzonderlijk mooie kant zien. Uitgerekend op de dag van vertrek begon een voor Nederland sinds 2006 niet meer voorgekomen hittegolf. Zo gleden wij op zondag 21 juli met een licht oostelijk briesje het Ketelmeer af richting Urk.

Een warm begin van onze vakantie

Ook op het begin van de tweede dag stond er nog wind, maar die viel weg en toen werd het warm, heel warm! We dachten om in de eerste week met een noordelijke wind richting Zeeland te kunnen zeilen. Maar om langs Amsterdam te motoren bij temperaturen boven de 30 graden, nee dus... De weersvoorspelling gaf ook nog eens kans op onweer aan. We bleven in Lelystad, maakten een tentje op de boot en genoten van de koelte aan het water. Onze Dahon-vouwfietsen maken flinke fietstochten mogelijk. We fietsen vanaf Lelystad-Haven rond de Oostvaardersplassen.

Genietend van een "zee"windje aan het Markermeer

Op donderdag 25 juli schoven we 's morgens vroeg met een zacht zuidoostelijk windje richting Monnickendam. In de rustige haven aan het Hemmeland genoten we van het zomerweer met o.a. een fietstocht door Waterland.

Een stille ochtend op 27 juli in de haven Hemmeland

Een koufront maakt na 7 dagen een einde aan de hittegolf

Na passage van een onweersfront werd het een stuk frisser. Er stond wind uit het zuidwesten. Wij zeilden daarom op zondag 28 juli naar Enkhuizen. En enkele dagen later op 31 juli naar Den Oever.

Hoog aan de wind naar Den Oever

Op 1 augustus werd een nieuwe scheepvaartroutering op de Noodzee van kracht. Rijkswaterstaat was er maar druk mee. Wij maakten bij kalm weer een fietstocht van Den Oever langs het Amstelmeer naar Den Helder en zagen RWS uitvaren.

Tonnetje leggen, niemand zeggen, ik heb de hele dag gedaan..........

Op vrijdag 2 augustus stond er een lekker zuidelijk windje, goed om naar Makkum te zeilen. Voor het eerst in deze vakantie kwamen we in de drukte. De Friese kust is in vakantietijd druk. Daarbij komt nog het verkeer van en naar de waddeneilanden. Maar buiten Makkum is het Friese land leeg en rustig. Het was dan ook heel bijzonder om dat verschil te ervaren. De fietstocht door de weilanden met de lunch in Bolsward kreeg ook weer een tien!

Fietsen door het Friese landschap tussen Parrega en Blauwhuis

Wij wilden ook in deze vakantie nog een keer over zee. Na de drukte van Makkum verlangden wij naar de rust van Groningen. Lauwersoog lieten we daarom niet liggen. De havens op de waddeneilanden waren overvol. Zelfs Oudeschild op Texel werd vol gemeld. Er bleef niet veel anders over dan een lange tocht vanuit Harlingen. Daarom zeilden we op zondag 4 augustus eerst van Makkum naar Harlingen. We kenden Harlingen nog met een grote bouwput aan de havenkant. Dat werk was nu klaar. De stad ziet er nu erg mooi uit. Door 's morgens met hoog water aan te komen hadden we een plekje voor het uitzoeken aan de steiger in de binnenhaven. Aan het eind van de middag lagen aan de tegenover liggende wal de schepen tot vijf rijen dik. "Dat heb ik nog niet gezien" zei de buurman.

In de binnenhaven van Harlingen

Op maandag 5 augustus zijn we met hoogwater rond de klok van tien vertrokken voor de tocht langs Vlieland, bovenlangs Terschelling en Ameland naar Lauwersoog. De windvoorspelling was wisselend. Umlaufend zeggen onze oosterburen zo mooi. We kregen ZW3, Z2, O4 of helemaal geen wind. Maar liever te weinig als te veel wind op zee! Wat niet verwacht werd was een hevig onweer in de avond. Vooral Friesland werd getroffen. Lauwersoog kreeg slechts een prachtig weerlichtschouwspel. Door dit front was de aankomst wel in het donker, met een mooie navigatie-oefening tot gevolg.
Tussen Harlingen en Terschelling-Vlieland was het een drukte van belang. Na Vlieland was de zee opvallend leeg. Op het gedeelte van Vlieland tot Schiermonnikoog kwamen wij slechts vier jachten tegen.

Een rustige Noordzee boven Terschelling

Na enkele fietsdagen vanuit Lauwersoog besloten we vanaf vrijdag 9 augustus door Friesland terug te varen, met afwisselend vaar- en fietsdagen, met stops in Dokkummer Nieuwe Zijlen, Bergum en Terherne. We bezochten met de fiets plaatsen als Moddergat, Kloosterburen en Akkrum. We meden de staande mastroute en legden de mast neer op de vaart tussen Kollum en Bergum. Zie ook het bericht: maststrijkinstallatie
Na drie motorbootvaardagen konden we op woensdag 14 augustus vanuit Stavoren weer volop zeilen. We kozen met een W3 nog eens voor de verenigingshaven in Andijk. Een juweeltje. We waren er in acht jaar niet meer geweest.

Aan de dijk bij Andijk

Het zeilen werd voorgezet op 15 augustus met een ZW3-4 naar Urk en op vrijdag 16 augustus met nog steeds een ZW3-4 naar Ketelhaven.
Al met al een prachtige vakantie. Behalve tijdens drukte bij de Friese kust hebben we volop kunnen genieten van rust en ruimte.
We hebben 261 zeemijl gevaren, waarvan 97 alleen onder zeil, 88 onder zeil met motor bij en 76 op de motor.
Van de 15 vaardagen hebben hebben we 11 dagen kunnen zeilen. Op zee moest de motor bij vanwege te weinig wind en tussen Monnickendam en Enkhuizen lieten we de motor bij staan vanwege een te steile golf achterin bij een wind tot ZW6.

Zo willen we later ook elders gaan varen. Niet te lange tochten, 4 tot 6 uur en liefst onder zeil. Dat kan met onze motorzeiler ook goed op de Oostzee. Maar de tocht naar de Oostzee toe betekent altijd diesel verstoken....

Met groet, Jan

Tijd nemen om te zeilen

Zeilen is ontspannend. Zeilen is ook sport. Zo hard mogelijk over het wateroppervlak gaan met alleen de wind als motor. Fantastisch om te doen en mooi om te zien. Wij laten het hard zeilen over aan de (jongere) sportievelingen. Zelf houden we houden echter nog steeds van alleen het geluid van wind en water. Maar hoe vaak onderbreken we die heerlijke sfeer met motorgeluid? Te vaak! Moeten we ergens snel naartoe? Moeten we beslist die geplande haven bereiken? Het lijkt er soms wel op. Zelfs bij heerlijk zeilweer motoren zeiljachten heen en weer. Waarvoor hebben we dan zeilen op onze boten?

In de eerste twee weken van mei hadden wij een mooie gelegenheid om onze "nieuwe" Neeltje te testen. Eerst dachten wij aan een tocht richting Vlieland. Het was echter nog koud en er stond een flinke noorderwind. Twee dagen met motor bij tegen de golf in? Nee dus. We zochten de kachel thuis weer op en besloten om de voor 1 mei voorspelde oostenwind af te wachten. Tijd nemen om te zeilen!

Prachtig zeilweer op 1 mei.

 Aan de horizon komt Enkhuizen in zicht.

Zo konden we met een heerlijk briesje het Ketelmeer afglijden. Rond het middaguur hield de wind er tijdelijk mee op om later weer aan te trekken tot 5 Bft uit een noordelijke richting. Bij het binnenvaren van een smalle box in Enkhuizen zette een extra windvlaag de boot tegen de meerpaal. Het eerste schaafplekje op de railing was een feit. Mooi, daar hoefden we ons ook geen zorgen meer om te maken.

De volgende dag was de wind bij vertrek uit Enkhuizen nog steeds noordoost 5. Tegen de steile golf in moest de motor het werk doen. Wij kozen die dag voor Medemblik. Boven Andijk kon met halve wind goed gezeild worden. Door de steile golf hebben we de motor in zijn werk bij laten staan om voldoende druk op het roer te houden, een nadeel van onze zware motorsailer.

Rust in de Westerhaven in Medemblik.

Na een koud voorjaar nog kale bomen in mei!

Voor 3 mei werd windstilte voorspeld. Een heerlijke dag om te gaan fietsen. Gelukkig steeg de temperatuur naar normale waarden en daarmee steeg ook de stemming aan boord! Ook op 4 mei bleven we nog in de haven. Buiten waaide een ZW 5-6 Bft. Op 5 mei was de wind weer wat gaan liggen en wij konden met een zacht zuidelijk briesje naar Den Oever. Vlak voor de havenmond draaide de wind naar NW, maar wij waren binnen.

Op 5 mei koers noord over een bijna leeg IJsselmeer.

Bij het nog gele riet in de Marina Den Oever.

Achter het havengebouw is de sluis naar de Waddenzee zichtbaar.

Voor de volgende dag was NO3 voorspeld. Wij kozen voor Stavoren. Tot elf uur was de wind zwak, maar niets is zo heerlijk als een ochtend op het stille water! Bij een zwakke wind moeten we wel rekening houden met een behoorlijke drift. We maten 15 graden verschil tussen GPS en kompas. Stavoren was daardoor nog niet bezeild. Maar we hadden de hele dag de tijd. In de middag draaide de wind naar NW3 en Neeltje accelereerde richting Friese kust.

Nog steeds mooi zeilweer op 6 mei tussen Den Oever en Stavoren.

De dinsdag werd een teleurstelling voor wat betreft de wind. Tot na het middaguur nauwelijks wind. De radio voorspelde onweer en we besloten om toch de motor maar bij te zetten. Dat onweer bleef uit, maar vlak voor Urk kregen we tegenwind tot 6 Bft. Wij legden aan in Urk.

De eerste regen in de avond van 7 mei op Urk.

De woensdag gaf wederom een prachtige zeiltocht. Met een zuidelijke wind 3-4 Bft konden we terug naar Ketelhaven. Een passend slot van 8 dagen tijd nemen om te zeilen.

Om de AIS te testen heb ik deze een dag aan laten staan. Op de site van Marinetraffic was de afgelegde route te zien. Wel globaal, want de kaart toont alleen enkele punten die met een rechte lijn verbonden zijn. (We zijn echt niet door het IJsseloog gevaren en het beweegbare deel van de Ketelbrug ligt vlakbij de zuidelijke oever....)

Van de site Marinetraffic: AIS ontvangst van het eigen schip.

Op Marinetraffic.com kunt u uw eigen schip ook volgen, mits voorzien van een actieve AIS.  (Naschrift 5 april 2014: Sinds dit jaar is het direct mogelijk om de gegevens van alle schepen te zien, ook de laatst ontvangen positie van schepen die niet actueel uitzenden)

De pagina Neeltje met de laatst ontvangen gegevens.

Zie ook mijn pagina AIS.

Alle afbeeldingen zijn groter te zien door deze aan te klikken.

Met een groet, Jan

Wijzigen scheepsnaam

23 Maart 2013, een harde oostenwind en temperaturen onder nul. Voorjaar?

Toch is de boot gereed gemaakt. Ze gaat in het volgend weekeinde te water. Met een nieuwe naam!
Zoals in de vorige berichten al gemeld wijzigen wij de scheepsnaam van Forever in Neeltje. Wij hebben gezocht naar een traditionele naam die bij ons scheepje past. En voor de naam Neeltje hoefden we niet ver weg......

Door de nieuwe naam en de nieuwe bootkleuren is het nu echt ons scheepje geworden.


De papierwinkel

Het wijzigen van de scheepsnaam brengt meer met zich mee dan alleen naambordjes wisselen. De scheepsnaam staat geregistreerd. Alle registraties moeten aangepast worden. Bij ons was dat het geval bij Kadaster, Agentschap Telecom, Verzekeringen en ANWB.

Gelukkig kan digitaal worden gewijzigd. Vaak worden geen kosten gerekend. Onze ervaringen:

Kadaster

Ons schip is voorzien van een brandmerk. Het nummer staat in de stalen boot gegraveerd. Het schip is te boek gesteld in de Openbare Registers bij het Kadaster te Rotterdam. Via hun site zijn gewenste wijzigingen in deze teboekstelling eenvoudig aan te geven. Hieraan waren geen kosten verbonden.

Agentschap Telecom

Ook bij het Agentschap Telecom in Groningen ging de wijziging via het internet. Ook hier geen kosten. De scheepsnaam speelt bij het marifoonverkeer een grote rol. Daarnaast hebben wij een actieve AIS. We moeten de naam ook in de AIS apparatuur wijzigen.

Verzekeringen

Een briefje naar de verzekeringen en de nieuwe naam staat op de nieuwe polissen weer juist weergegeven. Ook hier geen kosten.

ANWB ICP

De ANWB geeft het Internationaal Certificaat voor Pleziervaartuigen af. Dit "kentekenbewijs" voor in het buitenland is twee jaar geldig en kan verlengd worden. Wij hadden dit in 2012 gedaan. Wij moesten nu een nieuw ICP aanvragen tegen een betaling van  € 26,60. Dit gaat volledig via het internet. Het oude en nog geldige ICP konden we naar de ANWB sturen. Betalen voor een doorhaling van het oude ICP was in dit geval niet nodig.

Te water met een nieuwe naam

Een nieuwe scheepsnaam? Daar werd in het verleden verschillend over gedacht. Er waren bemanningen die niet meer aan boord wilden. Maar als het schip opnieuw gedoopt werd dacht men er anders over.

We zijn niet bijgelovig maar vinden een oude traditie wel leuk. Neeltje wordt gedoopt.

Over het dopen van schepen is veel op internet te vinden. Bijvoorbeeld op de site van Vaartips.nl. Wikipedia leert ons het volgende:

"Het principe van de scheepsdoop of een soortgelijk ritueel bij de tewaterlating van een schip is al eeuwen oud, en komt reeds in veel oude culturen voor.
De oude Egyptenaren, Grieken en Romeinen riepen bijvoorbeeld hun goden, en dan met name de zeegoden, op om de bemanning van het schip te beschermen. In Griekenland dronk men bij de plechtigheid wijn als eerbetoon aan de goden, en goot water over het schip als teken van zegening. Er werden ook altaren meegenomen aan boord. Dit gebruik bleef tot in de middeleeuwen gebruikelijk. Ook de christenen en de joden gebruikten wijn en water bij de scheepsdoop wanneer ze aan God vroegen de bemanning te beschermen. In het Ottomaanse Rijk werden gebeden aan God opgezegd en schapen geofferd bij de scheepsdoop. Volgens sommige bronnen zouden de Vikingen zelfs mensenoffers hebben gebracht om de zeegoden gunstig te stemmen.
Hoewel het principe van de scheepsdoop tot in de middeleeuwen doorging, leek de reformatie er een tijdje een einde aan te maken. In de 17e eeuw bijvoorbeeld waren Britse scheepsdopen een seculiere zaak.
Hoewel wijn traditioneel gezien de drank is waarmee een scheepsdoop wordt voltrokken, zijn er ook andere dranken gebruikt. Voorbeelden hiervan zijn whisky en brandewijn. Het gebruik van champagne voor de scheepsdoop deed zijn intrede in de 19e eeuw."

Een glas heffen op een bijzondere gebeurtenis doen we maar wat graag! Maar een fles tegen de boot kapot slaan is om verschillende redenen toch wat minder....
Neeltje krijgt (net als bij de Grieken) voor de tewaterlating een plons Veluws water tegen de boeg en de borrel komt later wel!

Naschrift 1 april 2013:

Op 1 april was het dan zover. Ook een traditie: De vrouw van de reder of van de schipper doopt het schip. Na het uitspreken van de spreuk "Neeltje, ik doop u en wens u en uw bemanning een behouden vaart" volgt de puts met het eigen vaarwater.

Elburg 6 april 2013

Met groet, Jan

Zonwering stalen kajuit

Neeltje staat weer buiten. We zijn nu aan het inrichten, poetsen en monteren. Als alles meezit gaat ze in het paasweekeinde te water. Dan komt ook de mast er weer op.

Even heerlijke warmte in maart 2013

Zonwering.....
In dit weekeinde denkt niemand daaraan, maar stilliggend tijdens warme zomerdagen verandert onze kajuit in een broeikas. Misschien hebben we daar nu wat op gevonden.

In juli 2010 hadden we echt hete dagen. Liggend in de haven, uit de wind en pal in de zon wordt het warm in de boot, heel warm...... Je ziet dan in de haven overal zonneschermen, zeilen, lakens, noem maar op. Wij hadden een kleed over de giek. Dat helpt wel, maar de zon draait, je blijft aan het verstellen.

Smeltende warmte in 2010 in Kragenaes (DK)

Bestaat er een mooie zonwering? Screens aan de buitenzijde zag ik niet zitten. Geen rails aan de buitenkant op de kajuit. Ik wil zo weinig mogelijk gaten in de wand, dus ook geen drukknopen. Tijdens het onderhoud in Elburg kwam ik in gesprek met de zeilmaker uit Lemmer. Die vertelde over het gebruik van magneten op een stalen kajuit. Dat leek mij wel wat.

Kunststof doek, op maat gemaakt.

Magneten in de zoom van het doek.

Het ziet er heel mooi uit. Of het voldoende bescherming biedt? We zullen zien. Tijdens een bleek zonnetje in Elburg leek het doek goed af te schermen.

Voldoende licht binnen, maar natuurlijk geen zicht naar buiten.

Het doek is verkrijgbaar bij Zeilmakerij de Vuurtoren in Lemmer.

Naschrift:

Tijdens de mooie vakantie in 2013 hebben wij al volop gebruik gemaakt van het doek. Het is een groot succes. Zelden zo tevreden met een aankoop!

Met groet, Jan

Forever wordt Neeltje, deel 5

Klik hier voor deel 1
Klik hier voor deel 4

Het verfwerk is gereed! Een laatste rondje rond de boot in de schildershal:

De boot wordt hierna bij Loedeman binnengezet voor de montage van alle onderdelen (zie plaatje van 8 februari onderaan dit bericht). Dan is een omvangrijke onderhoudsbeurt klaar. Over twee maanden gaat het schip als Neeltje te water en nieuwe avonturen tegemoet. Wij nemen u weer mee op reis, tot dan! Jan

Naschriften :

2 februari 2013 : Neeltje staat nog in de schildershal. Goed beschermd onder plastic, in verband met spuitwerk aan andere schepen.

8 februari 2013 : Het laatste montagewerk bij Loedeman is begonnen. De kuipbankjes zijn al geplaatst. Het schip gaat over een week weer als nieuw naar buiten.

Het schip heeft bijna drie maanden binnen gestaan. Drie mooie maanden. Veel gezien en geleerd. En ook een erg fijne tijd door de hartelijke contacten met alle medewerkers van Klaver en Loedeman!

Teak schoonmaken door te schuren

Neeltje is bijna klaar. Van het lakwerk rest nog de antislip op de dekken en de rode antifouling op het onderwaterschip. Daarna gaan we weer opbouwen.

De vloerroosters van teak lagen er nog net zo bij als toen ze van de boot afkwamen. Ik was gewend om deze in het voorjaar af te spuiten of met een borstel te schrobben. De timmerman gaf aan dat je dan het zwakke hout weg spuit of borstelt. Even opschuren geeft ook een mooi resultaat en spaart het hout. Het mooiste resultaat krijg je door de roosters uit elkaar te schroeven, maar dat ging mij te ver. Schuren kan met korrel 100.

Verder nog wat plaatjes van vandaag. De lak is letterlijk als een spiegel!

De voorbereiding voor het aanbrengen van het antislip:

De kuip is klaar en wacht op het definitief aanbrengen van het nieuwe teak. De eerder getoonde vloerroosters kunnen na montage van het motorluik weer geplaatst worden. Stuurwiel en console komen ook nog aan de beurt.

Wordt vervolgd.

Polijsten van roestvrij staal

De boot wordt geschilderd. In Elburg is men begonnen met het spuiten van de toplagen. Het resultaat toon ik in het volgende bericht.
Verschillende onderdelen liggen nu te wachten op montage. Onderdelen van onbehandeld teak, gelakt oregon pine of roestvrij staal, meestal verweerd. Het is niet fraai om de pas geschilderde boot te voorzien van dit materiaal. Dus wordt er geschuurd, gelakt en gepoetst. Maar wat te doen met roestvrij staal?

Op internet is een handleiding gauw gevonden. Op You Tube staan genoeg demonstratiefilmpjes. Maar meestal toont men professioneel en kostbaar gereedschap. Is er iets voordeligs wat goed bruikbaar is? Jazeker:

De plaatselijke "ijzerwarenwinkel" Dullaert Zutphen had o.a. deze set van Wolfcraft liggen. Daarmee kunnen we met een boormachine aan het werk. Let op: Niet te lichte hobbyboormachine gebruiken. Er is nogal wat zijwaartse druk nodig. De getoonde set heeft een sisalborstel en een katoenen lappenborstel en bijbehorende pastablokjes.

De behandeling van het rvs kent 4 stappen:

1. Voorslijpen met schuurpapier korrel 400
2. Voorpolijsten met de sisalborstel
3. Polijsten met de katoenen lappenborstel
4. Eventueel hoogglanspolijsten met flanel

Het resultaat na stap 3 is voor mij voorlopig voldoende. Het is een eenvoudig werk, maar reken wel op vuil. De polijstpasta geeft een vette smurrie die overal in gaat zitten. Polijsten thuis of op de boot betekent dus ook het heel goed beschermen van de omgeving.

Nog een internetsite met duidelijke informatie: De polijstwinkel

Succes!