"Koers Hoorn", de schipper op het Markermeer 3 januari 1996.
"Wij zien af van buitenlandse bootreizen" schreef ik in mijn bericht van 7 juli 2016. Net zoals in 2015 had ik ook in 2016 de vaartocht afgeblazen. Dat vanwege langdurig te veel wind in de geplande weken van vertrek. Ik wilde ik geen plannen meer maken. De teleurstelling van het niet doorgaan was te groot.
Dat was in de vorige zomer. Nu denken we daar weer iets milder over. Oké, we worden wat ouder en het gaat niet meer zo gemakkelijk als twintig jaar geleden. Maar betekent dat ook stoppen met varen? Dat zou toch jammer zijn. Bij goed weer is en blijft het volop genieten.
Nu de schipper alle tijd heeft en de schipperse nog even blijft werken is het goed om nog eens na te gaan hoe we daarmee omgaan. De boot blijft trekken, dat is wel duidelijk. En voor een vakantie blijft het varen op onbekend vaarwater het mooist. In Nederland wordt dat laatste moeilijk. Ook de steeds voller wordende horizon maakt vooral onze eigen vaargebieden er niet aantrekkelijker op. Al een paar jaar denk ik er serieus over na om de boot aan de Oostzee te laten overwinteren. Dan kunnen we daar in de vakantie met de auto naar toe. Dat scheelt enorm aan vakantietijd. En we zijn dan niet meer zo afhankelijk van het weer. Dat idee blijft nog even mijn leidraad.
"Buiten de vaargeul", Drontermeer 31 december 2008.
Ik ga niets vastleggen maar ik houd de boot vanaf mei wel volledig uitgerust voor een overtocht richting Kiel-Canal. En als dat lukt blijft Neeltje een paar jaar aan de Oostzee.
Nu is het nog winter, in maart zoek ik Neeltje wel weer op en ga eens kijken wat ik in april nog aan onderhoud moet doen.
Misschien komen we eerst nog even op de schaats, maar de echte winters lijken verleden tijd. Ik heb ik dan ook heimwee naar het "binnenlopen" van de haven van Hoorn zoals in januari 1996:
Vastgevroren sneeuw op het ijs in de havenmond, Hoorn 3 januari 1996.
Wordt vervolgd, Jan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten